Jezus zoekt Thomas op

We begonnen ons gezinsmoment met een proefje. 
In een plastic tas had ik een voorwerp gedaan. Manoah mocht raden wat het voorwerp was. 

Na lang voelen (het was ook een beetje spannend, stel dat er iets geks in zit...) voelde hij dat het zijn knuffel was! Yes, goed! 

De tweede keer vertelde ik erbij dat het iets was om 's morgens te gebruiken om jezelf een beetje mooi te maken. Een kam! Daarna de derde keer. 'Geloof je dat er een doosje rozijntjes in de tas zit?' Nee, dat geloofde hij niet. Wel jammer dat de rozijntjes dan ook aan je neus voorbij gaan. Maar, vooruit toch even voelen. Met een grote grijns kwam het doosje rozijntjes dan toch tevoorschijn. ( idee van deze site) 

Een mooi opstapje om het verhaal van Thomas te vertellen. Thomas die zijn vrienden niet wilde geloven toen zij hem vertelden dat Jezus was opgestaan. Hij zei: ‘Alleen als ik de wonden van de spijkers in zijn handen zie en met mijn vingers kan voelen, en als ik mijn hand in zijn zij kan leggen, zal ik het geloven'. En Jezus kwam naar hem toe en liet Thomas de littekens op Zijn handen zien. Thomas mocht zijn hand in de zij van Jezus steken. Jezus riep hem op om niet langer ongelovig, maar gelovig te zijn. En Thomas gelooft, hij belijdt: 'Mijn Heere en mijn God!'
Maar, ook een vermaning van Jezus. Omdat je Mij gezien hebt, Thomas, geloof je in mij. Zalig zijn zij die niet gezien zullen hebben en toch zullen geloven. 

Mooi om dan terug te kunnen grijpen op het voorbeeld. Je geloofde niet dat er een doosje rozijntjes in de tas zat. Mama vertelde het, want zij had het gezien. Zoals de discipelen tegen Thomas vertelden dat Jezus was opgestaan, want zij hadden het gezien! 


We maken samen nog een knutselwerkje en leren de tekst aan.