En al zou je door het vuur gaan...

Afgelopen zondag ging ons gezinsmoment over de drie vrienden van Daniel in de vurige oven. We begonnen met het aansteken van een kaarsje in een lantaarntje. Manoah moest proberen om z'n hand er boven te houden. Dikke tranen, het was veel te warm. Daarna liet ik een stukje papier in het vlammetje vallen, wat helemaal verschroeide en in het kaarsvet viel. Duidelijk was dat vuur/vlammetjes niet alleen gezellig zijn.

Samen lazen we daarna uit de kinderbijbel het verhaal van de drie vrienden die zo stoer en dapper waren dat ze niet bogen voor het beeld van de koning! Ze wisten dat ze dan in oven moesten, maar ze vertrouwden op God! En zo wonderlijk dat God hen redt uit de oven! Zelfs hun kleren stonken niet eens naar rook. Mooi om daar samen over te praten, te horen hoe hij als een kind op God vertrouwd. 

Samen gepraat over de engelen die de Heere stuurt om ons te beschermen. Zoals die ene keer dat je zomaar de straat op rende en de auto nét voor je kon remmen. Samen gezongen: 'wees niet bang, wees niet bang, Ik roep je bij je naam. En al zou je door het vuur gaan...' Maar,  ook samen gebeden voor de mensen die niet in vrijheid in de Heere mogen geloven. Juist deze morgen haalde de dominee in zijn gebed het Pakistaanse echtpaar aan dat vanwege hun geloof is gestenigd en verbrand. Goed om hier ook, op kinderlijk niveau, bij stil te staan, mee te lijden en mee te bidden. Samen de teksten uit Jesaja 43,  

Moet je door het water gaan- Ik ben bij je of door rivieren - je wordt niet meegesleurd. Moet je door het vuur gaan - het zal je niet verteren, de vlammen zullen je niet verschroeien. Want Ik, de Heere, ben je God, de Heilige van Israël, je Redder,  

en Psalm 34 gelezen. 

Daarna samen een kleurplaat gekleurd en daar van crepepapier 'vlammetjes'  opgeplakt. 

Zo mooi om dan de volgende dag te horen dat hij het hele verhaal, inclusief uitleg, aan papa (die zondag niet thuis was) kan vertellen!