Lijdenstijd - Jakob en Ezau

Deze lijdenstijd denken we samen na over vergeving.

Op de tafel staat een houten kruis.

Na de gezinsmomenten leggen we een aantal stenen bij het kruis. Op de stenen staat een zonde. 

De zonde, onze zonde, waarvoor Jezus moest lijden en sterven.

Tijdens de gezinsmomenten behandelen we een bijbelverhaal waarin het thema vergeving aan de orde komt. Het plan is om onderstaand schema gaan volgen, maar wie weet wijzigen we nog wat! 

1. Jakob en Ezau

2. Jozef ontmoet zijn broers

3. David en Bathseba  (Psalm 51)

4. Jezus geneest de verlamde (Luk. 5:17-26)

5. Ontmoeting met Zacheus (Luk 19: 1-10)

6. Zalving van Jezus (Luk. 7: 36-50) 

We begonnen met het verhaal van Jakob en Ezau. Uit de 'Luister maar' kinderbijbel lazen we de verhalen over de geboorte van de tweeling, het stelen van de zegen & de verzoening na zoveel jaren.

Al toen de twee jongens in de buik van Rebekka zaten, voelde zij de spanning. Ze vroeg aan God waarom dit zo was. Twee volken zitten er in haar buik, het ene volk zal sterker zijn dan het andere en de meerdere zal de mindere dienen. 

Het zijn ook twee heel verschillende jongens. Ezau heeft rood haar, is behaard, groot en sterk en houdt er van jagen. Jakob blijft liever bij zijn moeder in de tent. 

Ezau die hongerig thuis komt van de jacht, ruikt een heerlijke linzensoep die Jakob heeft klaargemaakt. Hij wil nu soep, Jakob wil hem die best geven, maar dan wel in ruil voor het eerstgeboorterecht. Prima, zegt Ezau, daar heb ik toch niets aan als ik doodga.  

Als Izak oud is geworden, draagt hij Ezau op om een lekkere maaltijd klaar te maken. Terwijl Ezau gaat jagen maken Rebekka en Jakob snel een maaltijd klaar. Jakob trekt de kleren van Ezau aan, doet een dierenvel om zijn armen en gaat naar de oude Izak toe. 

Jakob krijgt de zegen door bedrog. Hij voelt al aan dat Ezau erg kwaad zou zijn en slaat op de vlucht. 

Wat een verhaal om te vertellen aan je vierjarige zoon. Hij kan zich niet voorstellen dat je zo om kan gaan met je broer(tje). 
* Check, een lief klein 1-jarig babybroertje.* 

Maar, hoe mooi dan het vervolg van het verhaal! Jakob die met lood in zijn schoenen weer teruggaat. Bang om zijn broer tegen te komen. Stel je voor, hij deelt zijn gezin op in twee groepen. Als Ezau dan de ene groep ombrengt heeft hij in ieder geval nog een deel van zijn gezin... 

En dan, de verzoening: 'Maar Ezau snelde hem tegemoet, omarmde hem, viel hem om de hals en kuste hem! Wat een geweldig gezicht moet dat zijn geweest! 

Mooi om vergeving zo uit te mogen leggen. De oogjes op te zien lichten, dat is dus vergeving! God wil ons omhelzen, ons vergeven, dankzij het kruis! 

Ik vond hier een mooi werkblad. We hebben dit samen geverfd en daarna in een lijstje bij onze lijdenstijd afbeeldingen geplaatst. 

De zaaier

Er staat een bak met grond klaar op tafel. Samen kijken we ernaar en bespreken wat we zien. Onze zoon ziet gelijk dat het over de zaaier gaat en verteld dat de zaadjes alleen goed kunnen groeien op de donkere grond. Omdat hij het verhaal blijkbaar al zo goed kent, mag hij zelf de zaadjes daar strooien waar ze het beste zullen groeien. We praten nog even door over de andere plekken waar ook zaad valt. Waarom kan het daar niet goed groeien? En wat is het zaad eigenlijk? Wie is de zaaier? Welke grond heeft ons hart? Kan het zaad van het Evangelie daar groeien? 

Daarna lezen we uit de kinderbijbel  het verhaal van de zaaier. 

Heel mooi staat daarin ook de uitleg van deze gelijkenis beschreven. Voor onze 4-jarige nog iets te moeilijk. Al kunnen we met wat voorbeelden uit het boekje `Om het Woord´ wel goed duidelijk maken wat het verschil is tussen de zaadjes die op de weg vallen en de zaadjes die in de goede grond vallen.  

Ik had een mooi kleurplaat gevonden, maar helaas deed onze printer het niet. In een kleurboek vond in onderstaande afbeelding. Met waterverf en wat zaadjes werd het nog een leuk werkje :).  

Deze week gaan we onderstaande opdracht (ook uit het boekje 'Om het Woord') nog doen. De plantjes komen nu namelijk op, dus mooi om er nog een keertje samen over te praten! 

Het idee van de bak met grond vond ik hier. 

De verloren zoon

Deze zondag was de gelijkenis van de verloren zoon aan de beurt.

We zaten samen aan tafel en begonnen ons gezinsmoment met zingen en bidden. Hierna stond ik op en vroeg om geld. Ik wilde er vandoor. Was het beu om hele dagen voor iedereen te zorgen, schoon te maken en nooit eens lekker iets voor mezelf te kunnen doen. Manoah moest met mij mee (onder luid protest en tranen :)). We kregen het geld en pakten onze rugzak. Hoewel wij niet eens meer achterom keken, stond papa ons na te kijken.

Na een tijdje kregen we toch wel honger, maar zelfs met wat geld op zak kunnen we in ons dorpje niets te eten kopen.

Bij de varkens die een paar straten verderop staan, liggen wat restanten van een rode kool. Niet echt heel aantrekkelijk.

Heel voorzichtig opper ik het idee dat we misschien weer naar huis kunnen. Dat we tegen papa vertellen dat we spijt hebben, vragen of hij ons wil vergeven. Ik vind het best spannend, zoonlief niet. Natuurlijk vindt papa het fijn als we weer thuis komen...!

Als we de straat inlopen staat papa al op de uitkijk!

Het laatste stukje rennen we naar hem toe! We zijn zo blij om elkaar weer te zien!
Manoah krijgt papa's mooie jasje aan en een ring om zijn vinger.

Binnen staat het feestmaal al op tafel!

Tijdens het eten praten we over het verhaal. We mogen vertellen dat God zo als een vader op de uitkijk staat. Dat we niet bang hoeven te zijn om naar Hem toe te gaan, maar dat Hij ons weer als Zijn kinderen aan wil nemen. Ook als we zonde hebben gedaan, we mogen weer opstaan en naar onze Vader gaan! Hij staat al op de uitkijk! Samen luisteren en kijken we nog naar dit prachtige lied. 

Na het eten spelen we samen nog (een aangepaste versie) van dit spel.

Onze kijktafel deze week

Liederen die we zongen:

- Heer, ik kom tot U

- Door Uw genade, Vader